TELEPHONE COACHING FOR HOME EXERCISE EFFICIENCY IN CHILDREN WITH OBSTETRIC BRACHIAL PLEXUS PALSY

Ezgi Tarhan Altınok Ezgi Tarhan Altınok
Özgün Uysal Özgün Uysal
Tüzün Fırat Tüzün Fırat

Amaç: Obstetrik Brakiyal Pleksus Felci (OBPF) olan çocukların tedavisinde ev egzersiz programları yaygın olarak kullanılmaktadır. Amacımız, telefonla yapılan rehberliğin ev egzersiz programına uyuma ve programın etkililiği üzerindeki etkilerini araştırmaktı.
Yöntemler: OBPF olan 33 çocuk ve onların ebeveynleri, kontrol ve çalışma grupları olmak üzere iki gruba kısmi rasgeleleştirme ile ayrıldı. Her iki gruptaki ebeveynlere OBPF hakkında bilgi verildi, evde yapılabilecek egzersizler öğretildi, egzersiz günlükleri verildi ve 12 haftalık bir dönem boyunca altı haftalık aralıklarla yüzyüze rehberlik alarak düzenli olarak eğitildiler. Çalışma grubu, 17 çocuktan oluşmaktaydı ve haftalık olarak aranarak egzersiz programına uyumlarını motive etmek ve egzersiz veya OBPF ile ilgili herhangi bir soruyu yanıtlamak amacıyla iletişim kuruldu. Ayrıca, çalışma grubuna, çalışma süresince istedikleri herhangi bir zamanda araştırmacılara ulaşma izni verildi. Telefon rehberliğinin etkilerini ölçmek amacıyla ebeveyn motivasyonunu değerlendirmek için İçsel Motivasyon Envanteri, egzersiz uyumunu değerlendirmek için egzersiz günlüğü ve klinik ilerlemeyi değerlendirmek için Gilbert ve Raimondi Skorları ile Aktif Hareket Skorları kullanıldı.
Sonuçlar: 12 haftalık takibimizin sonucunda her iki grup da ölçüm sonuçlarımızda benzer iyileşmeler gösterdi. OBPF'deki altı haftalık yüzyüze takiplere ek yapılan haftalık telefon rehberliği ekstra bir iyileşme sağlamadı.
Tartışma: OBPF rehabilitasyonunda, haftalık telefon rehberliği ev egzersiz verimliliğinde önemli bir iyileşme sağlamadı.